اقرا بِسمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَق ...

27 رجب المرجب، سالروز بعثت خاتم رسولان، صاحب قرآن، افضل پیامبران، نبی مکرم اسلام، پیغمبر رحمة للعالمین، حضرت محمّد مصطفی(صلی الله علیه وآله و سلم) را به پیشگاه مقدس و منور گل سر سبد عالم هستی، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تمامی شیعیان و پیروان خاتم الأنبیاء(صلی الله علیه وآله و سلم) تبریک و تهنیت عرض می گویم.

*************************

به روایت امام حسن عسکری(علیه السلام)، چون چهل سال از عمر شریف حضرت محمد مطصفی(صلی الله علیه و آله وسلم) گذشت؛ حقتعالی دل آن حضرت را بهترین دلها و خاشع تر و مطیع تر و بزرگ تر از همه دلها یافت. پس دیده آن حضرت را نور دیگر داد و امر فرمود که درهای آسمان را گشودند و فوج فوج از ملائکه، به زمین می آمدند و رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نظر می کرد ایشان را. می دید و رحمت خود را از ساق عرش تا سر آنحضرت متصل گردانید. پس جبرئیل فرود آمد و اطراف آسمان و زمین را فرو گرفت و بازوی حضرت محمد مطصفی(صلی الله علیه و آله وسلم) را گرفت و حرکت داد و گفت: یا محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) ! بخوان. حضرت فرمود: چه بخوانم؟ جبرئیل گفت:

« إقرَأ بِسمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَق * خَلَقَ الإنسانَ مِن عَلَقٍ * »

پس وحی های خدا را به پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) رسانید. (1)

در حدیث صحیح از حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) منقول است که: اجابت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) را نکرد احدی پیش از امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(علیهماالسلام) و حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)؛ و بعد از آن سه سال آن حضرت در مکه پنهان و خائف بود از کافران و انتظار فرج می کشید، تا آنکه حقتعالی امر نمود حضرت محمد مطصفی(صلی الله علیه و آله وسلم) را به اظهار دعوت خود. پس آن حضرت به مسجد آمد و در حجر اسماعیل ایستاد و به صدای بلند ندا کرد: ای گروه قریش! و ای طوائف عرب! شما را می خوانم به سوی شهادت به وحدانیت خدا و ایمان آوردن به پیغمبری من و امر می کنم شما را که ترک کنید بت پرستی را، و اجابت نمائید مرا در آنچه شما را به آن می خوانم.

پس قریش، پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) را استهزاء کردند و با زبان خود، آزار آن حضرت می کردند و از ترس حضرت ابوطالب(علیه السلام) ضرر دیگر نمی توانستند به او رسانند.

حضرت محمد مطصفی(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: اگر ایشان آفتاب را در دست راست من و ماه را در دست چپ من بگذارند و جمیع روی زمین را به من بدهند، من مخالفت پروردگار خود نخواهم کرد و لکن من یک کلمه از شما می خواهم. گفتند آن کلمه چیست؟ پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: گواهی دهید به یگانگی خدا و رسالت من. (2)

(1) حیوة القلوب، ج2، ص260.

(2) حیوة القلوب، ج2، ص263.

*************************

قَالَ الإمام الصّادِقُ(عَلَیهِ السَّلامُ):إنَّ إبلیسَ إربَعَ رنّات:أوَّلهنَّ یَومُ لَعن،وَ حینَ

إهبِطَ إلَی الأرضِ، وَ حینَ بَعَثَ مُحَمَّد(صَلَی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم)

عَلی حینَ فترَة مِن الرُّسُل، وَ حینَ

أنزلَت أمُّ الکِتاب.

امام جعفرصادق(علیه السلام) فرمودند: ابلیس چهار بار ناله کرد:

1ـ اولین ناله اش روزی بود که از رحمت خدا دور شد.

2ـ هنگامیکه به زمین فرود شد.

3ـ وقتی که حضرت محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) به هنگام خاموش چراغ هدایت پیغمبران، به پیغمبری مبعوث گردید.

4ـ موقعی که سوره فاتحه بر پیغمبر فرود آمد. (2)

(2) خصال، باب الأربعة، ص291، ح141.